Als een bewaarder (ster) langdurig samen met een gedetineerden optrekken.

Als je langdurig met een bewaarder samen werkt tijdens een detentie krijg je samen toch wel een vertrouwens band. Je praat beiden  over je privé leven. Wat een bewaarder (ster) natuurlijk niet moet doen.

Het is niet verstandig. Na enkele weken ga je dan een beetje hengelen. Het begin met de vraag aan de badmeester: waarom heb je me uitgekozen om hier te komen werken? Hij zegt; dat ken ik je wel vertellen, elke gedetineerden die binnen komt krijg ik het dossier van. Ik weet dus waar hij voor zit, kijk maar zegt hij en pak enkele dossiers uit zijn stalen bureau lade. Jan zit voor een overval, Piet voor kindermisbruik, en jij voor oplichting. Ik zie niets in verkrachters die met me moeten werken en ook die zwarte gasten moet ik niet als hulp. Ik zie meer in jouw soort jongens daar kun je wat mee. Heb je nooit last van en hebben altijd voldoende geld. Ik vraag me af is hij nu aan het vissen is, of zijn we beiden aan het vissen. Hoe ver kan ik gaan? In de verdere weken krijg ik steeds meer te horen over zijn privé leven. Hij is niet tevreden over het werk hij wil graag hoofd logistiek worden wat hem maar niet lukt. Zijn zoon is afgewezen tijdens een test om bewaarder te worden. Waar hij behoorlijk kwaad over is. Hij vertelt dan dat deze bewaarder en de vrouwelijke bewaarster op de derde ring niet deugen en corrupt zijn. Zij is dol op die negers met goud op hun lichaam. Ze is door de recherche gehoord. Die konden het niet hard maken. Mag gewoon blijven werken. En zo is er veel kritiek op zijn collega, s. Maar zelf neemt hij elke dag zeep, shampoo, en scheermesjes mee naar huis. En zei dan: met een knipoog horen, zien en zwijgen. Ik zeg natuurlijk dat begrijp ik ook wel met zo salaris. Hij zat geloof meen ik, in schaal vier of vijf.

Hij zegt: jij begrijpt het tenminste. Ik besloot simpel te beginnen. Tijdens de koffie pauze loop ik naar cel om een pak gevulde koeken te halen. Die vond hij wel lekker. Dat ging elke dag zo (behalve in het weekeinde dan was hij vrij) dan weer gebak, een paar repen chocolade en nog wat extra chocolade voor zijn vrouw wat hij zonder te twijfelen in zijn tas stopte. En zei bedankt dat vind ze wel lekker. Ik besloot een risico te nemen. Als het fout zou gaan! Was dat gegarandeerd een week strafcel en overplaatsing. Ik nam het risico. Ik zei tegen me vrouw doe bij het volgende bezoek even een biljet vuurtoren tussen de kleding. Bij het volgende bezoek zat die vuurtoren tussen de kleding en op die wijze dat een blind paard het had kunnen zien. Hij gaat dan tijdens bezoekuren de invoer zelf ophalen. Ik ben dan tien minuten  alleen in de douche ruimte. Om eerlijk te zijn was het erg spannend, me hart ging toch wel te keer. Bij zijn terug komst pak hij zoals altijd als eerste mijn invoer. Hij controleert het met de Franse slag wat bij andere heel zorgvuldig werd gedaan., kijk me aan, met wat is dat? Ik knik op een manier van: het is goed zo. Het briefje van 250 gulden verdween in de bureau la. Geef me de invoer om op cel neer te zetten waar ik even een vreugde dansje maakte. En denk: kip ik heb je. Om drie uur die middag zegt hij: heb je geen trek in een haring? Ik zeg: nou graag lekker, hoor. Twintig minuten later geeft hij me zes haringen en zegt deel die maar met je Turkse vriend. Die het niet begreep toen ik hem stiekem de drie haringen in zijn handen drukte. En in het Turks een woord zei: die ik niet zal herhalen, hoe krijg je dat nou voor elkaar. Ik zei: dat hoor je later wel. Ik was gewend met het oplichten om eruit te halen wat mogelijk was. En ook hier was dat mijn plan.

Ik werd voorzitter van de GEDECO (gedetineerden commisie). Ik kreeg het voorelkaar  met de directie nadat er een grote vecht partij tijdens de paasdagen had plaats gevonden in de filmzaal. Ik zei tegen haar (Marga) Filmnet is de oplossing dan hoef er geen twintig man personeel aanwezig te zijn om de gedetineerden te begeleiden naar de film zaal.  Veertien dagen na de paas dagen was er filmnet.

Ik ging verder  opzoek naar meer corrupte bewaarders, afdeling hoofd, dienst geleider  en werk meesters. Dat viel niet mee. Ik moet toegeven dat de meeste wel integer waren. maar er zitten altijd wel wat rotte appels in een mand. Petra een Surinaamse bewaarster was integer haar collega ook Petra genoemd was een echte Rotterdammer maar ook zij was niet te koop. Ze kwamen weleens als ze nacht dienst haden samen aan me deur een praatje maken en vroegen dan heb je nog wat lekkers te snoepen. Ik had twee kisten onder me bed staan vol met snoep, zware schag en koeken. Maar daar mee had je het wel gehad. Die waren niet corrupt. En Astrid niet te vergeten altijd vrolijk en zeer integer. De andere bewaarster van de derde ring was nou niet zo integer die was van het zelfde slag als de badmeester. Waarom schrijf ik steeds badmeester voor degene die het lezen en daar ook hebben vast gezeten weten dat hij Cock heet.

Een bewaarster pas in dienst gekomen. Leuke meid en mijn kleur. Stap voor stap laat zich ze inpalmen door mij. Ik zeg stuur me nu eens een leuk postkaartje dan weet ik wat je gevoelens zijn. Twee dagen later een postkaartje. Met de tekst “i love you” Op de achterzijde geschreven “your sweety” Helaas had ik niet de mogelijkheid geslacht gemeenschap te hebben met haar. Het bleef bij zoenen en betasten als we samen de recreatie ruimte opruimde. Weken later vertelde ik aan Cock dat ze verliefd was geworden. Hij zei: Nee dat kan niet daar krijg je moeilijkheden mee. Ik zei: neem me dit niet af Cock anders zijn er meer mensen met moeilijkheden hier binnen. Hij keek me geschokt aan en zei: als je maar uitkijkt. Ik begreep dat me macht steeds groter werd. voor hem was er geen weg meer terug.

De voorraad ruimte van Cock wat bestond uit toilet papier, schoonmaakmiddelen, handdoeken, ondergoed. en dergelijke. Maar ook hingen er zwarte zakken met ritssluiting. Het leken net van die zakken waar ze lijken instoppen alleen dan wat kleiner. Die waren bestemd voor als een gedetineerden binnen kwam en spullen bij zich had wat niet op cel mocht. Die kregen ze dan terug bij ontslag of overplaatsing. Elke maandag ochtend kwamen dan de reinigers met een van te voren ingeleverd briefje met bijvoorbeeld 12 rollen toiletpapier 10 scheermesjes, 6 afwasmiddel. Die moest ik dan klaar zetten van te voren. De eerste maanden onder begeleiding van Cock en daarna gaf hij gewoon de sleutel en zei: doe jij dat maar even. Je hoeft geen psycholoog te zijn dat de medegedetineerden dat zagen en gingen vragen kun jij dat of dit niet uit die zak halen voor me. Dat ging me te ver, bij cel controle zouden ze dan merken dat het niet op cel hoort. Wat ik wel dacht was: het is een plaats om iets te verstoppen daar zouden ze nooit zoeken. De vakantie van Cock stond voor de deur. Ik zei waar ga je naar toe? Hij zei:  ja pas over vier weken. We blijven gewoon in Nederland geen geld voor buitenland of jij moet me sponsoren? Ik had hem verteld dat ik nog een loods vol had staan aan spullen van de oplichting. Hij wilde graag eens kijken in die loods. Ik zeg dat kun je beter doen wanneer ik verlof heb. Maar ik kan je wel sponsoren geen probleem ik zorg dat er tijdens het aanstaande bezoek weer wat geld bij de invoer zit. Ik zeg tegen hem ik begrijp je niet je kun zoveel bij verdienen hier. Hij zegt lachend: ja dat weet ik wel een paar jaar geleden hadden we een reiniger hier en die was exact hetzelfde als jij. Ook voorzitter van de Gedeco hij regelde veel. En schoof me vaak wat toe. En wilde via mij drugs in te voeren. Ik was daar toen niet voor te porren. Ik zeg maar nu toch wel? Hij keek me aan en zegt: hoe wil je dat doen dan? En hoeveel verdien ik er dan aan? Ik zeg er komt iemand anders op bezoek met invoer en daarin kleding en pak weg 20 gram hasj om te beginnen. Hij zegt: en de verdiensten? Ik zeg we delen gelijk op en de kopers betalen met telefoonkaarten en sommige met contant geld. Ik heb al een verkoper die betrouwbaar is en die niet weet hoe ik het binnen krijgt. En als je op vakantie ben dan even geen invoer. Maar we zorgen er wel dat we een voorraad krijgen. En waar laat je die voorraad dan vraagt hij? Ik zei in een van de visitatie zakken. Hij gaat akkoord en zeg maar geen hard drugs hoor. En zegt: ja ik heb de centen echt nodig. Ik zeg maak je geen zorgen dat komt allemaal goed. Zo, en nu is het tijd om een sigaar op te steken die ik laatst heb gekregen in Pattaya tijdens het gesprek over Jules Lie. Morgen weer verder.

 

 

• Uncategorized